کاربرد بلوک در معماری شیشه ای
بلوک شیشه‌ای که به عنوان آجر شیشه‌ای معروف شده عنصر معمارانه‌ای است که از شیشه ساخته شده و برای فضاهایی به کار رفته که ضرورت موانع بصری و حریم خصوصی اامی است در حالی که نیاز به ورود نور فراوان است. به طور مثال، پارکینگ‌های زیرزمینی، سرویس‌های بهداشتی و استخرها‌ی عمومی. بلوک های معماری شیشه ای در اوایل دهه‌‌ی ۱۹۰۰ برای تامین نور طبیعی در کارخانه‌های صنعتی رواج یافتند. بلوک‌های آجری هم برای دیوار و هم کف استفاده شده، بلوک‌های شیشه‌ای برای کف معمولا به صورت یک قطعه‌ی یکپارچه ی منفرد تشکیل شده و این بلوک ها عموما در شبکه های بتنی تقویت شده یا قالب های فی ساخته شده‌اند. این بلوک ها مختص دیوار نبایستی برای کفپوش استفاده شوند.
جام شیشه‌ای یکی از فنآوری‌های خلاقانه در تاریخ بشر است که برای فراهم آوردن آسایش در فضاهای بسته طراحی شده است. نماهای معماری شیشه ای با توسعه و پیشرفت در سامانه‌های سرمایش و گرمایش امکان پذیر شد در غیر این صورت ساختمان‌های مدرن غیر قابل ست بودند. پیامد چنین ابتکاری این است که معماران خود را مصون از هر نوع موانع محیط زیستی در طراحی ساختمان‌ها آزاد گذاشتند. این موضوع بسیار انتقادی بوده است از آنجایی که معماران از پیروی برخی از اصول اولیه‌ی فیزیکی در فرایند معماری صرف‌نظر کردند و این امر سبب شد که علی رغم نماهای زیبای بیرونی، مساله‌ی آسایش و مصرف بهینه انرژی در فضای داخلی به وجود آید. در یکی از ساختمان‌های سبُکی که لوکوربوزیه در سال ۱۹۸۴ برای افراد مسن و بازنشسته طراحی کرده نمای جنوبی غربی کاملا معماری شیشه ای است و پوسته‌ی ساختمان به واسطه‌ی مصالح شیشه، حداقل غشا بین فضای داخلی و خارجی تعریف کرده است.
نحوه نصب منبع آب گرم کویلی
در نصب منابع کویل بسته به اینکه خوابیده هستند یا ایستاده، بایستی دقت لازم به خرج داده شود. علاوه بر توجه به سمت نشیمن گاه منبع، توجه به مسیر لوله کشی هم ضروری است. به طور کلی، یک منبع کویلی آب گرم، شش ورودی و خروجی دارد که دو تای آن، برای آب گرم دیگ است که از دیگ و از بالا وارد کویل شده و از پایین خارج می شود. به طور معمول، یک ورودی که پایین تر از کویل قرار می گیرد، برای آب مصرفی تعبیه شده که پس از سختی گیر وارد کویل می شود.
درباره این سایت